من سنگینی بار این رأی و این تنفیذ را احساس میکنم و تنها و تنها به خداوند پناه میبرم. از آن دستگیر بندهنواز خالصانه و خاضعانه درخواست میکنم این بنده ضعیف خود را از شر کبر و غرور، حرص و بخل و حسد وا رَهاند.
خداوندا، به تو پناه میبرم از استبداد رأی، عجله در تصمیم، تقدّم نفع شخصی و گروهی بر مصالح عمومی و بستن دهان رقیبان و منتقدان.
بارالها! یاریم کن تا بندۀ مخلصی برای تو و خادم لایقی برای مردم باشم و فراموش نکنم آنچه بر پیشینیان رفته است.
سخن بسیار است و مجال اندک، چه بهتر که سخن را کوتاه کنیم و پای در راه نهیم. که دراز است ره مقصد و من نوسفرم.
نظرات شما عزیزان: