عذرخواهی همیشه به این معنی نیست که تو اشتباه کرده ای ، گاهی عذرخواهی یعنی حفظ آن رابطه برای تو از غرورت بیشتر ارزش دارد.

باورکن فرق زیادیست بین کم آوردن و کوتاه آمدن.

زندگی، شگفت انگیز است فقط اگر بدانید که چطور زندگی کنید.

شجاعت مترادف نترسیدن نیست، بلکه شجاعت به معنای غلبه بر ترس است.

موفقیت پیش رفتن است نه به یک نقطه پایان رسیدن.

مهم این نیست که زیبا باشی زیبایی در این است که مهم باشی حتی برای یکنفر.

شک هایت را باور نکن و هیچگاه به باورهایت شک نکن.

دو نفر ممکن است دقیقاً به یک چیز نگاه کنند و دو چیز کاملاً متفاوت را ببینند.

خشم و رنجش همچون نوشیدن زهر و سپس، امید به نابودی دشمنان است.

بگذار عشق خاصیت تو باشد نه رابطه خاص تو با کسی.

بقای دوستی ها به تفاهم متقابل وابسته است.

کوچک باش و عاشق، که عشق می داند آئین بزرگ کردنت را ...

ما هم به ذهن سلیم و هم قلب نیازمندیم. شکوه زندگی این نیست که هرگز به زانو در نیائیم، در این است که هر بار افتادیم دوباره برخیزیم.

آزادی به بریدن زنجیرها از دست و پا خلاصه نمی شود، آزادی به احترام گذاشتن آزادی دیگران نیز نیاز دارد.

اگر قرار باشد خون را با خون شست دچار بدبختی میشویم، ببخشیم اما فراموش نکنیم!

هیچ چیز مانند نحوه ی رفتار افراد یک جامعه با کودکان، شرافت آن جامعه را نشان نمیدهد.

به میلیونها انسانی كه در جنوب آفریقا هستند و به كسانی كه آنها را دیده ام و می شناسم، پیشنهاد می كنم كه ارزش دوستی خود را بدانند و بیشتر عشق بورزند.

بهترین لذت آدمی این است كه بداند نسلی از او بر جا مانده، ولی حسی برتر از هر لذت موجود این است كه بداند مسئولیت خانواده ای بر دوش او است و هر فردی می تواند از این لذت برخوردار شود.

هر روز صبح در جنگل آهوئی از خواب بیدار میشود که میداند باید از شیر تندتر بدود تا طعمه او نگردد و شیری که میداند باید از آهوئی تندتر بدود تا گرسنه نماند. مهم نیست شیر باشی یا آهو مهم این است که با تمام توان شروع به دویدن کنی.

برای آنکه مانع احساس عدم امنیت دیگران در اطرافمان باشیم، خود را از انظار دور می سازیم. اما این کار ما را به جایی نمی رساند. ما زاده شده ایم تا شکوه و بزرگی خداوندی را که در درونمان است آشکار سازیم و این امر، همه ی انساتها را در بر میگیرد. و زمانی که به این نور درونمان اجازه تابیدن می دهیم، ناآگاهانه به دیگران نیز اجازه چنین کاری را می دهیم.

از خدا پرسیدم: خدایا چطور می توان بهتر زندگی کرد؟ خدا جواب داد : گذشته ات را بدون هیچ تاسفی بپذیر، با اعتماد زمان حالت را بگذران و بدون ترس برای آینده آماده شو. ایمان را نگهدار و ترس را به گوشه ای انداز.

حرف‌هایی هست برای «گفتن»،
که اگر گوشی نبود، نمی‌گوییم.
و حرف‌هایی هست برای «نگفتن»؛
حرف‌هایی که هرگز سر به «ابتذالِ گفتن» فرود نمی‌آرند.
حرف‌هایی شگفت، زیبا و اهورایی همین‌هایند،
و سرمایه ماورایی هر کسی حرف‌هایی است که برای نگفتن دارد،

کلماتی که پاره‌های «بودنِ» آدمی‌اند...

و گفته نمی شوند مگر آنکه مخاطب خویش را بیابند.

بجای لعن تاریکی ، بیا شمعی برافروزیم

من سنگینی بار این رأی و این تنفیذ را احساس می‌کنم و تنها و تنها به خداوند پناه می‌برم. از آن دست‌گیر بنده‌نواز خالصانه و خاضعانه درخواست می‌کنم این بنده ضعیف خود را از شر کبر و غرور، حرص و بخل و حسد وا رَهاند.
خداوندا، به تو پناه می‌برم از استبداد رأی، عجله در تصمیم، تقدّم نفع شخصی و گروهی بر مصالح عمومی و بستن دهان رقیبان و منتقدان.
بارالها! یاریم کن تا بندۀ مخلصی برای تو و خادم لایقی برای مردم باشم و فراموش نکنم آن‌چه بر پیشینیان رفته است.
سخن بسیار است و مجال اندک، چه بهتر که سخن را کوتاه کنیم و پای در راه نهیم. که دراز است ره مقصد و من نوسفرم.

انسانها آفريده شده اند که به آنها عشق ورزیده شود
و اشیاء ساخته شده اند که مورد استفاده قرار بگیرند...
دلیل آشفتگی های دنیا این هست که:
به اشـــــیاء عشـــــق ورزیده می شود
و انســـــانها مورد استـــــفاده قرار می گیرند ...!

بکوش که بزرگی در نگاه تو باشد نه در چیزی که بدان می نگری